یادداشت/ وحید پایه پره وکیل پایه یک دادگستری عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری گیلان: تاختن بر یاران نه به صواب است نه به مصلحت جامعه وکالت!
یادداشت/ وحید پایه پره وکیل پایه یک دادگستری عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری گیلان: تاختن بر یاران نه به صواب است نه به مصلحت جامعه وکالت!
عدلنامه: جدی ترین دستور جلسات پنجاه و یکمین همایش اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران در استان هرمزگان، انتخابات هیات رییسه و بازرسان اسکودا بود.

به گزارش عدلنامه، وحید پایه پره وکیل پایه یک دادگستری و  عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری گیلان در یادداشتی نوشت:

جدی ترین دستور جلسات پنجاه و یکمین همایش اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران در استان هرمزگان، انتخابات هیات رییسه و بازرسان اسکودا بود. آن‌گاه که قرار بود شریان حیاتی نهاد وکالت که همانا تبلور اتحاد و یکپارچگی کانون‌های وکلای دادگستری است، به ساحلی آرام در جزیره کیش برسد. پر گویا است که جریان و سرنوشت ماجرا را تاکید و بازتعریف کنیم چون آنان‌که مخاطب این نوشته هستند از موضوع مطلع اند. لکن در پی حصول دادنامه از سوی دادگاه عالی انتظامی قضات که منتهی به حذف پنج کاندیدای محترم سمت های اسکودا انجامید، اوضاع در کیش شکل مطلوبی نداشت. التهاب ناشی از این امر آنچنان زیاد بود که افتتاحیه همایش با تاخیر شایان توجهی همراه شد. هر یک از اعضای هیات عمومی و همکاران حاضر برای برون رفت از ماجرا پیشنهادات متفاوتی ارائه نمودند که النهایه پیشنهاد خروج انتخابات از دستور کار توسط عده قابل توجهی از همکاران به هیات رئیسه محترم ارائه گشت. هر چند بعضی از عزیزان از این موضوع نیز گذر نکردند و برای تصاحب آن هم اکنون میفرمایند «پیشنهاد از ما بود» تو گویی که دیگران در آن مجمع در خواب بودند! اما غرض از این مرقومه گله از نوشتار و در کل عقیده ای‌ست که شرکت بعضی از عزیزان هزینه شده در راه استقلال کانون وکلای دادگستری را با ادبیاتی عجیب «اف و اوف » خطاب نمودند! اینکه چرا فرد یا افرادی شرکت کردند نباید مقصود باشد گو اینکه آنان در زمانی که مدعی فاقد سمت بود، تمام تلاش و اهتمام خود را مصروف داشته اند. آنان چه درست چه اشتباه برای این نهاد جان و آبرو صرف کردند و اگر هم شرکت کردند، حق مدنی خود را صرف کردند. علی‌رغم اینکه سابق بر حاضر عرض نمودم اما می بایست بر سبیل تاکید اعلام نمود، تاختن به «معلول ها» صحیح نیست و اگر وصفی شایسته تحلیل است «علت ها» است. تاختن بر یاران اثبات شده در این مسیر حتی از فتوت نیز خارج است! حال آنکه اطرافیان نزدیک به اینجانب شاهد هستند، گزینه شخصی اینجانب برای انتخاب، آن عزیز خطاب شده نبود. اگر مقرر است که ساحل «وکالت مستقل» از امواج در امان و آرام پیدا کند، راهی به غیر از حفظ اتحاد و پشتیبانی از یکدیگر نیست! هر چند که به طیف صاحب رأی در کانون مادر به شدت انتقاد وارد است، اما «تاختن بر یاران نه صواب است نه مصلحت جامعه وکالت»