#معرفی_شخصیت/قاضیِ ادیب
 #معرفی_شخصیت/قاضیِ ادیب
عدلنامه: میر منصور میر سید حسنی فرزند سید علی گیلانی و نوه میر منصور طبیب در سال ۱۲۹۷ هجری قمری در رشت به دنیا آمد و در خرداد ۱۳۵۰ هجری شمسی به لقاء‌الله پیوست.

میر منصور میر سید حسنی فرزند سید علی گیلانی و نوه میر منصور طبیب در سال ۱۲۹۷ هجری قمری در رشت به دنیا آمد و در خرداد ۱۳۵۰ هجری شمسی به لقاء‌الله پیوست. وی در قوانین و عهود بین المللی، فقه، اصول، منطق، کلام و فلسفه و فنون ادبی در ردیف استادان عالی مقام به شمار می آمد و عضو برجسته انجمن ادبی ایران هم بود که ریاستش را مرحوم حسین سمیعی (ادیب السلطنه) بر عهده داشت. در تشکیلات جنگل به عضویت هیات اتحاد اسلام انتخاب شد و در راه آزادی و استقلال مملکت خدمات مهمی انجام داد. پس از آن سالیان دراز در رشت به قضاوت مشغول بود، تا اینکه به وزارت خارجه منتقل و به ریاست محاکمات در کارگزاری مهام خارجه برگزیده شد. اثری که از آن مرحوم به جای مانده است کتابی به نام گنجینه منصوری است. نامبرده در حکمت و شعر و ادب صاحب نظر بود و “منصور” تخلص می کرد. فضلای وقت چون حاجی محتشم السلطنه اسفندیاری و میرزا ابوالحسن خان فروغی قدرت طبع و بلاغت اشعار حکیمانه اش را ستوده اند.

منبع: رشت در آیینه تاریخ، کیوان پندی،
چاپ دوم،انتشارات بلور رشت