میر جعفر ابریشمچیان لنگرودی (ملقب به میرمنصور) فرزند سید احمد ابریشمچیان لنگرودی و خانم ایمن نقشی در ۲۰ خرداد ۱۳۰۹ از خانواده‌ای لنگرودی در محله سوخته تکیه رشت به دنیا آمد.
در کودکی پدر را از دست داد و در دامان پر مهر مادر و نیز برادرانش بزرگ شد. شغل خانواده مادری اش فروش دارو و اداره داروخانه شرق رشت بود. زمان کودکی را درمحله سوخته تکیه و ساغریسازان که خانواده مادری اش در آنجا ساکن بودند گذراند و تا سال سوم ابتدایی در دبستان هفدهم دی درس خواند و بعد در دبستان فاریابی به مدیریت آقای راعی به تحصیل مشغول شد. دوره اول و ابتدای دوره دوم دبیرستان را در دبیرستان شاهپور (شهید بهشتی امروز) درس خواند و دوره دوم را در دبیرستان تربیت به پایان رساند.
از دوران دبیرستان در کار حسابداری داروخانه و نیز تلاش جهت اخذ نمایندگی از شرکت های دارویی برای استان گیلان فعالیت می کرد. در زمان دکتر محمد مصدق که در عنفوان شباب بود به تهران رفت و زمانی کوتاه در دانشگاه تهران گذراند و سپس تحصیلات خود را در دانشگاه بوردو فرانسه (Faculte’ De Pharmacie De L’ Universite’ De Bordeaux, France ) به پایان رسانده و با ارائه تز ”تاثیر املاح جیوه ای بر روی مشروبات الکلی تخمیری” موفق به اخذ پایان نامه تحصیلی شد.
وزارت علوم و تعلیمات عالیه آن زمان میزان تحصیلات ایشان را با درجه معادل دکترای شیمی و داروسازی ارزیابی کرد. دکتر ابریشمچیان در سال ۱۳۳۶ عضو اتاق بازرگانی تهران شد و در زمینه نمایندگی انحصاری شرکت‌های دارو سازی دنیا و واردات مواد شیمیایی و دارویی فعالیت داشت.
وی همواره زادگاهش را دوست داشت و در مصاحبه‌اش با رسانه ها گفته بود: «از زمان کودکی عهد کردم که اگر روزی قدرت مادی یا معنوی من طوری باشد که بتوانم خدمتی به زادگاهم داشته باشم دریغ نورزم. روزهای نو جوانی و جوانی گذشت، عهدم در مقابل زادگاهم فراموش شد و طراوات جوانی نگذاشت که آن را به یاد داشته باشم. زمانه بیادم آورد که من در مقابل شهر و دیارم تعهدی دارم و حال که می توانم آن را انجام دهم چرا غفلت جوانی را جبران نکنم.»
این خیّر گیلانی قبل از انقلاب بنا به توصیه مرحوم آرسن میناسیان و آقای دکتر حکیم زاده، به خواست خودش و به نام مادرش مرحومه ایمن نقشی ساختمانی به مساحت حدود ۲ هزار متر مربع در محوطه مؤسسه معلولین رشت ساخت که در حال حاضر مورد استفاده معلولین قرار دارد.
دکتر میرجعفر ابریشم چیان مدت ها پیش اقدام به ساخت مجموعه پنچ ساختمان به مساحت ۷۳۰۰ متر مربع برای دانشکده علوم انسانی و حقوق کرد و کتابخانه شخصی‌اش را نیز که افزون بر چندین هزار مجلد کتاب های مختلف در زمینه های جامعه شناسی، پزشکی، ادبیات شرق و غرب، دیوان شعرا و نویسندگان ،عرفان، سیاست، تصوف و غیره بود را به کتابخانه دانشکده علوم انسانی و حقوق دانشگاه گیلان اهدا نمود.
این چهره ماندگار استان گیلان پیرامون انگیزه خود از این عمل گفته است: «من به شهر و زادگاهم عشق می ورزم و عاشقم. آدم عاشق به مو و ابرو توجهی ندارد. آن طره طرار مو و اشارت های ابرو است که آدم عاشق را دیوانه می کند.به فرزندانم علی، محمد رضا و مریم وصیت می کنم و انتظار دارم که راه پدر را ادامه دهند و همیشه خود را مدیون زادگاه پدر بدانند و از همکاری ایشان در این امر صمیمانه تشکر می کنم. از همشهریان عزیزم و گیلانیان ارجمند چه در داخل و چه در خارج از کشور تقاضا و انتظار بذل توجه و عنایت دارم تا استان گیلان را که زمانی بعد از تهران دومین استان کشور بوده و امروزه به قول نویسنده گیلانی آخرین استان می باشد دوباره به جایگاه راستین خود برگردانیم.»
«ساختمان دکتر علی ابریشم چیان»، به یادبود فرزند گرانقدرشان، مرحوم دکتر علی ابریشمچیان آخرین بنای بجا مانده از این واقف خیراندیش در محوطه دانشگاه گیلان است.
دکتر میرجعفر ابریشمچیان، خیر بزرگ گیلانی ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۶ در سن ۸۷ سالگی دارفانی را وداع گفت و صبح روز شنبه نوزدهم اسفند ماه ۱۳۹۶ بعد از برپایی نماز میت توسط مرحوم حضرت آیت الله رودباری در محوطۀ بیرونی ساختمان قدیمی شهرداری رشت (برج ساعت) به دانشگاه گیلان انتقال پیدا کرد و مقابل دانشکده علوم انسانی در کنار آرامگاه فرزندش مرحوم علی ابریشمچیان به خاک سپرده شد.
