به گزارش عدلنامه، ایمان رستمی، مدیرعامل موسسه ره پویان ( حقوق خانواده )، در یادداشتی نوشت:
متهم عزیز سلام
ضمن تقدیر و تشکر از اعمال ارتکابی حضرتعالی از جنابتان دعوت می گردد در صورت صلاحدید به کلانتری محل یا محاکم قضایی صالح شهرستان خود مراجعه فرمایید ، البته اگر جسارت نباشد.
تقدیم با تشکر و احترام ضابط قضایی
طنز_حقوقی
احتمالادرآینده
چی فکرمی کردیم، چی شد!!!
علیرغم تمام مشکلاتی که در جامعه ایرانی و اسلامی با آن دست و پنجه نرم می کنیم ، بزرگترین دلخوشی مان امنیت عمومی جامعه است، که خود از نعمت های یک ملت به شمار می رود.
متأسفانه با رویه ی جدیدی که حدود سه سال گذشته در سیستم قضایی کشور حاکم شده، باید در آینده ای نه چندان دور شاهد کاهش امنیت اجتماعی باشیم .
آزاد کردن زندانی برای تحقق شعار کاهش جمعیت کیفری زندان ها تحت هر شرایطی، قطعا تبعات اجتماعی سنگینی خواهد داشت.
نکته؛
تا به امروز فکر کرده اید که با وجود سیستم های نظارتی پیشرفته، پلیس، زندان، قوانین، مجازات های گوناگون و …. باز هم شاهد جرایم متعدد هستیم ؟؟!!
تا زمانی که کار برای ارائه آمار عملکرد کذب به مافوق باشد، وضعیت بهتر نخواهد شد.
یکی از نکاتی که باعث عدم پیشرفت و عقب ماندگی کشور عزیزمان ایران شد، شعار گرایی بود.
ریاست محترم قوه قضائیه ،مشاوران و نمایندگان ادوار مختلف، باید به جهت قوی نمودن ضابطان قضایی(ناجا)، به بالا بردن سطح امنیت اجتماعی کمک کنند، نه اینکه هر روز شاهد محدود و محدودتر کردن سینه سپر های کف جامعه باشیم.
اگر روند همین طور ادامه پیدا کند، یقینا شاهد اتفاقات ناگوار و غیر قابل جبران در سطح جامعه خواهیم بود. البته که رعایت حقوق متهم همیشه و در همه حال باید صورت گیرد، اما نباید آن را به سایر حقوق ترجیح داد.
قانون کاهش مجازات حبس تعزیری
یکی از بدترین اتفاقات قانونی در سالهای اخیر بود که باعث گستاخ تر شدن بزهکاران حرفه ای شد.
اگر ما برخورد متناسب با جرم را با بزهکار نداشته باشیم، یقینا تعدد جرم اتفاق خواهد افتاد.
زندان همیشه کارساز نیست، اما در نزاعی که اراذل و اوباش بی رحمانه و با پررویی تمام در مرئی و منظر مردم و حتی پلیس قداره بدست حمله ور می شوند، این آثار روانی مخرب سالها در ذهن بزه دیده و رهگذران خواهد ماند.
امنیت شوخی بردار نیست، باید موضوع را از ریشه حل کرد، نه فقط به عنوان مُسکن از شعار گرایی و حرکت های شتاب زده برای شوآف استفاده نمود.
