این کتاب در سال ۱۳۹۷ و در ۲۷۲ صفحه توسط دکتر حسین سیمایی صراف نگارش یافته و انتشارات میزان آن را منتشر نموده است.
ناتوانی از پرداخت دین یک پدیده حقوقی و اقتصادی است. در نظام حقوقی ایران بسته به شخص ناتوان و قلمرو و ابعاد ناتوانی، دو نظام حقوقی متفاوت بر این پدیده حاکم است؛ یکی به نام اعسار و دیگری به نام ورشکستگی. در نهاد ورشکستگی واقعیات اقتصادی بیشتر از اعسار ملحوظ نظر قانونگذار بوده و همین امر سبب انحراف حقوق ورشکستگی از اصول کلی حقوقی و حقوق مدنی در بعضی موارد شده است. نهاد قرینۀ ورشکستگی در فقه اسلامی نهاد افلاس است. کتاب در بخش نخست به دو عنصر تحقق ورشکستگی یعنی تاجر بودن و توقف از پرداخت دیون تاجر پرداخته است؛ سپس آیین دادرسی رسیدگی به دعوای ورشکستگی اعم از دادگاه صالح، اشخاص ذینفع در اقامه دعوای توقف، چگونگی طرح دعوا، ویژگی ها و محتویات حکم ورشکستگی و اعتراض به حکم ورشکستگی مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه آثار حکم ورشکستگی نسبت به تاجر ورشکسته، بستانکاران و قراردادهای تاجر ورشکسته آمده و جرایم و مجازات های ناشی از ورشکستگی اعم از تقصیر یا تقلب تشریح می گردد. بخش دوم به تصفیه اموال ورشکسته و رژیم دو گانه تصفیه دارایی های ورشکسته مطابق با قانون اداره امور ورشکسته و قانون تجارت پرداخته و ساختار اداری و مالی و اقدامات مقدماتی رسیدگی به عملیات تصفیه تاجر ورشکسته، شرح داده شده است و بخش سوم اعاده اعتبار و اقسام آن اعم از واقعی و قانونی را مورد بررسی قرار می دهد.